اثر بخشی آموزش مهارتهای ارتباطی بر تحول بلوغ عاطفی دانشجویان در آستانه ازدواج

هدف پژوهش حاضر، بررسی میزان اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر تحول بلوغ عاطفی دانشجویان دختر در آستانه ازدواج شهر ابرکوه در سال تحصیلی 89-1388بوده است. فرضیه اصلی این پژوهش عبارت بود از اینکه آموزش مهارت های ارتباطی بر تحول بلوغ عاطفی دانشجویان دختر موثر است. ابزاری که در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفت، مقیاس بلوغ عاطفی (ems) بود که در ایران توسط مهرانی (1386) هنجاریابی شده است. طبق گزارش وی پایایی این آزمون بر اساس روش آلفای کرونباخ و بازآزمایی به ترتیب 83/ و 61/ و روایی آن از طریق روایی صوری محاسبه شده است. جامعه پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان دختر در آستانه ازدواج (نامزد و عقد کرده) شهر ابرکوه در سال تحصیلی 89-1388 بودند. نمونه گیری در این پژوهش به شکل تصادفی صورت گرفته است، بدین ترتیب که از میان دانشجویان 26-21 ساله در آستانه ازدواج، آزمون بلوغ عاطفی گرفته شد و از میان کسانی که در این آزمون نمره ای بین 106-89 (نشان دهنده ی بی ثبات بودن از لحاظ عاطفی) کسب نمودند، به شکل تصادفی 30 نفر انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. سپس گروه آزمایش در 10 جلسه 90 دقیقه ای در برنامه آموزش مهارت های ارتباطی شرکت کردند. پس از اجرای آموزش از تمامی دو گروه گواه و آزمایش پس آزمون به عمل آمد، داده ها توسط آزمون t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتیجه پژوهش نشان داد که شیوه آموزش مهارت های ارتباطی بر بلوغ عاطفی دانشجویان موثر بوده است